నేనూ..! నా పేరు!!

మొన్నామధ్య నాకో ఈ-మెయిల్ వచ్చింది. వేర్వేరు రాష్ట్రాల నుంచి వచ్చిన కొందరు ఒక దగ్గర సమావేశమై, మా రాష్ట్రం దీనికి ప్రసిద్ధి, మాది దీనికి అని గొప్పలు చెప్పుకుంటున్నారు. మన తెలుగోడి ఛాన్స్ వస్తుంది. వాడు తన పేరు చెప్పేసరికే మిగతా వారంతా మూర్ఛపోతారు! అంత పవర్ ఉంది మరి తెలుగోడికీ, వాడి పేరుకీ....

ఓ వ్యక్తి: నీ పేరేంటి?
నేను: కార్తిక్...
ఓ: ఓహో
నే: తేజో కార్తిక్
ఓ: ......
నే: రాఘవేంద్ర తేజో కార్తిక్
ఓ: ....???...%@్$్
నే: దామ రాఘవేంద్ర తేజో కార్తిక్
ఓ: వామ్మో... (పడిపోయాడు!)

అదన్నమాట సంగతి. నాకు ఈ ఒక్క పేరే ఉందనుకుంటే పొరబాటే. ఇంత పెద్ద పేరుపెట్టి పిలవడం కష్టం కదా! అందుకని దీన్ని ముక్కలు ముక్కలుగా విడగొట్టి, ఎవరికి నచ్చిన ముక్కతో వాళ్ళు పిలుస్తారు. "తేజో" అనీ, "కార్తిక్" అనీ, "రాఘవ్" అనీ, "రాఘవేంద్ర" అనీ...ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే చాలా ముక్కలే ఉన్నాయి..!

ఇవి సరిపోవూ అన్నట్టు, ఇంట్లో ఒక ముద్దు పేరు..బయట చాలా మొద్దు పేర్లూనూ. నా క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ "తిక్క" అనీ, స్కూల్ లో కొందరు "కాకి" (నేను నల్లగా ఉండకపోయినా!) అనీ, సీనియర్లు కొందరు "తిక్-కార్" (కార్తిక్‍ని తికమక చేస్తే వస్తుంది ఇది) అనీ, కొందరు "డాక్టర్" (డి ఆర్ నా పేరు ముందుండే ఇనీషియల్స్) అనీ పిలుస్తారు.

నేను ఇంజినీరింగ్ మొదటి సం.లో ఉన్నప్పుడు, మా డిపార్టుమెంటు(ఆర్ట్&డీ) సీనియర్ ఒకావిడ నన్ను నా పేరడిగింది. మొత్తం పేరు చెప్తే పడిపోతుందేమో అని (అసలే కొంచెం బొద్దుగా ఉంటుంది, పడ్డాక భూమి కంపిస్తుందేమో అని భయమేసి), "తేజో కార్తిక్" అని చెప్పాను. ఆవిడ చెవుల్లో ఏం (సీసం) పోసుకుందో ఏమో..."తేజు కార్తిక్" అని వినిపించిందంట. ఇక అంతే, మొదటి ముక్కలో ఆఖరి అక్షరం "జు", రెండో ముక్కలో మొదటి అక్షరం "క" కి కలిపి, నాకు ఉన్న పేర్లు సరిపోవన్నట్టు "జుక్క" (అదేదో కుక్క పేరు లాగా!) అని నామకరణం చేసేసింది. ఒక సంవత్సరం పాటు ఆ పేరు వెలుగులోకి రాకుండా ఆపగలిగినా... రెండో సం.లోకి వచ్చేసరికి నా జూనియర్లు, పిలవడానికి వీలుగా ఉంది అని "జుక్క"కి సెటిల్ అయిపోయారు! ఇక నా వల్ల అయ్యేది ఏమి లేక, అప్పటి నుంచి ఎవరెలా పిలిచినా, "పిలిస్తే పలుకుతా" అన్న పాలసి ని ఫాలో అయిపోదాం అని డిసైడ్ అయ్యాను.

అసలు ఈ పేర్లన్నిటికంటే ముందు నాకు ఇంకో పేరు ఉండేది....అదే "శ్రీచంద్" (అదేదో ఉత్తర భారతీయ మార్వాడి పేరు లాగా!). నర్సరీ చదివేటప్పుడు నా పేరు అదే. తర్వాత మా అమ్మ వాళ్ళకి నచ్చలేదో ఏమో, ముషీరాబాద్‍లో ఉడే దైవజ్ఞ శర్మ గారి వద్దకు తీసుకొని వెళ్ళారు. ఆయనేమో నన్ను చూసేసి, రాఘవేంద్ర అని కానీ, తేజో కార్తిక్ అని గానీ పెట్టేయండి అనేశారు. అమ్మ, నాన్న ఇద్దరూ తెలుగోళ్ళే కదా, తెలుగు బుద్ధి ఎక్కడికి పోతుందీ? ఆయన ఇచ్చిన రెండు పేర్లని కలిపి, ఇలా చాంతాడంత పేరు పెట్టేశారు నాకు.

అయితే మా డాక్టరు డా.కోటేశ్వర రావు (పేరుకి పిల్లల డాక్టరే అయినా, మాకు ఫ్యామిలి డాక్టరు!!) గారికి నేను శ్రీచంద్ గానే పరిచయం. ఇంజినీరింగ్ లో జాయిన్ అవ్వడానికి ముందు మెడికల్ సర్టిఫికట్ కోసం వెళ్తే, దాంట్లో నా పేరు "తేజో కార్తిక్ డి ఆర్" అని చూసి షాక్ అయ్యాడాయన. "ఏంటీ టెంత్ క్లాసులో పేరు మార్చేశారా? అయినా శ్రీచంద్ పేరు అంత బాగుండగా మళ్ళీ ఎందుకు మార్చారండి" అని నాన్నని అ(క)డిగేశారు. అప్పుడు నాన్న జరిగిన కథ చెప్తే విని, నవ్వేసి ఊరుకున్నాడాయన! ఇప్పటికీ, ఆయనకి నేను శ్రీచంద్‍నే :)

అదండీ నా (పేరు) కథ!! చూశారా, ఇన్ని పేర్లని మోస్తూ, ఎలా పిలిచినా పలుకుతూ, ఎంత అలసిపోతున్నానో కదా!! ఏం చేస్తాం, కొన్ని తప్పవు అంతే :)